Ishrana kućnih ljubimaca je veoma važna i nezaobilazna tema prilikom rutinskih posjeta veterinaru, a često se nje dotičemo i kada se radi o nekom zdravstvenom problemu.
Danas mnogo više znamo o ishrani pasa i mačaka nego samo prije desetak - dvadesetak godina. Kod sastavljanja kompletnih smjesa koje su danas na tržištu obraća se pažnja nevjerovatno velikom broju detalja da bi se udovoljilo svakoj, i najsitnijoj potrebi ovih životinja.
Ne radi se samo o osnovnim hranljivim sastojcima kao što su bjelančevine, ugljeni hidrati i masti, niti samo o vitaminima i mineralima. Dugačak je spisak raznih esencijalnih amino i masnih kiselina, mikroelemenata kao i specifičnih jedinjenja koje se smatraju ne samo blagotvornim već i neophodnim. Zahvaljujući ovome, kao i kvalitetnoj veterinarskoj zaštiti, naši ljubimci imaju daleko duži životni vek nego što su imali njihovi preci.
Mada su psi i mačke u krajevima iz kojih potičemo tradicionalno dobijali ostatke sa trpeze i druge "jestive otpatke", a oni razmaženiji i finije zalogaje sa jelovnika njihovih gospodara, treba strogo izbegavati da im se daje ljudska hrana, iz više razloga.
Prije svega, ovakav jelovnik ne ispunjava njihove potrebe u hranljivim sastojcima i obično je previše kalorična, pa dovodi ne samo do metaboličkih problema, već i do gojaznosti.
Drugo, kao posljedica neprilagođene ishrane i neproporcionalne zastupljenosti nekih materija, mogu se posledično razviti i neka specifična oboljenja kao što su pojava kristala u mokraći i kamenja u bešici (što može dovesti do nemogućnosti mokrenja), hipertenzija i druga kardiovaskularna oboljenja, problemi sa pankreasom, jetrom i tako dalje.
Konačno, one životinje koje su navikle na "domaću" hranu, nerado jedu hranu za pse odnosno mačke i time dodatno otežavaju povratak na ishranu koja je za njih pogodnija.
Hrana za pse i za mačke dolazi uglavnom u dva oblika: suvom (peletiranom) i vlažnom (najčešće u konzervama). Obe forme predstavljaju kompletne, izbalansirane smjese. Većina vlasnika pasa prednost daje suvoj hrani jer je praktičnija i srazmerno jeftinija, mada je ona u konzervama obično ukusnija i neki izbirljivi psi preferiraju ovaj oblik. Kod ishrane mačaka danas se sve više preporučuje da se koristi pretežno vlažna hrana.
Bez obzira da li se opredjeljujemo za suvu ili vlažnu hranu, treba se strogo pridržavati uputstva na pakovanju koje se odnosi na količinu koju dajemo. Ona zavisi uglavnom od tjelesne težine psa odnosno mačke, ali i od životnog doba kao i od toga koliko je životinja aktivna.
Odrasli psi i mačke se uglavnom hrane dva puta dnevno, znači propisana dnevna količina se podeli u dva obroka. Kod velikih rasa pasa uglavnom se primjenjuje hranjenje jednom dnevno, i to uveče. Štenad i mačići jedu više puta dnevno i treba da dobijaju posebnu hranu koja je namjenjena za taj uzrast i to do godinu dana starosti kod mačaka, dok se kod štenaca prelazi na hranu za odrasle nešto ranije, opet u zavisnosti od rase odnosno veličine.
Postoje i kompletne smjese za starije, manje aktivne životinje, kao i posebne dijete koje prepisuju veterinari kao pomoć u liječenju i kontroli raznih oboljenja.